پيرم و گاهي دلم ياد جواني مي‌كند
بلبل شوقم هواي نغمهخواني مي‌كند
همتم تا ميرود ساز غزل گيرد به دست
طاقتم اظهار عجز و ناتواني مي‌كند
بلبلي در سينه مينالد هنوزم كاين چمن
با خزان هم آشتي و گلفشاني مي‌كند
ما به داغ عشقبازيها نشستيم و هنوز
چشم پروين همچنان چشمكپراني مي‌كند
ناي ما خاموش ولي اين زهرهي شيطان هنوز
با همان شور و نوا دارد شباني مي‌كند
گر زمين دود هوا گردد همانا آسمان
با همين نخوت كه دارد آسماني مي‌كند
سالها شد رفته دمسازم ز دست اما هنوز
در درونم زنده است و زندگاني مي‌كند
با همه نسيان تو گويي كز پي آزار من
خاطرم با خاطرات خود تباني مي‌كند
بي‌ثمر هر ساله در فكر بهارانم ولي
چون بهاران مي‌رسد با من خزاني مي‌كند
طفل بودم دزدكي پير و عليلم ساختند
آنچه گردون مي‌كند با ما نهاني مي‌كند
مي‌رسد قرني به پايان و سپهر بايگان
دفتر دوران ما هم بايگاني مي‌كند
شهريارا گو دل از ما مهربانان مشكنيد
ور نه قاضي در قضا نامهرباني مي‌كند
شهريار
ياري بنزتميشم سنه ، سني يارا
دلي كونلوم ورولوب او نازلي يارا
گئجه گوندوز درديندن سيزلاديم
ظاليم يار وردون قلمبيمده سن يارا
بير لاله اوزلو ديلبره گرفتار اولموشام
ائتدي روزگاريمي ساچلاري تك رنگين قارا
سن گليب گئتديكده گوزليم خبرين اولمادي
من يازيخ ، قارا گون گوزوم تيكيلدي بو يولا
هر كسين بير گوزلده ميلي اولار
منيم ميليم سنده دير سننين كي ده اغيارا
گزديم بوتون ائلي اوباني سنه تاي تاپماديم
درديندن اريماغيمي بنزتميشم داغدا كي قارا
منه جايماز گل سويلمه عشقيني دئدي
منيم اصلا كونلوم يوخ سنينله ائولنماغا
سايا گلمز :
گؤزليم سينمده كي ياره لر سايا گلمز
منه ائتديگين نازو غمزه لر سايا گلمز
جمله گؤزه ليك لر سنده جمع دير
سنه مجنون اولان عاشيق لر سايا گلمز
هر گولدن ده ، چيچكدن ده گؤزه لسن
سنده اولان گؤزه ليك لر سايا گلمز
بشرده بير بئله گؤزه لليك اولماز
بو گؤزه لليك لر ماليكي اينسان سايا گلمز
اينصاف ائله باري گؤزه ليم عاشيقينم
سينمده اولان مهرو محبت سايا گلمز
شهلا گؤزله ريوه قوربان اولارام من
چكديگيم محنت و هيجران سايا گلمز
او خومار گؤزله ر له منه باخسان نه اولور
بو باخيشلا ائتديگين ثوابلار سايا گلمز
سر كويوندا طواف ائدن چوخ دور
ائله كي مكه ده حج اعلا سايا گلمز
اؤلدوم ، داها يوخ تاب و توانيم
عاشيق لر سيراسيندا داها جايماز سايا گلمز